W przypadku korekcji parametrycznej tego elementu perkusyjnego najistotniejsza jest redukcja niepożądanych niskich częstotliwości, które nie tylko nie wpływają na barwę hi-hata, ale również negatywnie oddziaływają na resztę instrumentów, których pierwsze harmoniczne mieszczą się w tych pasmach odbierając im energię.
Do tego celu najczęściej używa się filtrów górnoprzepustowych, które odcinają całe pasmo poniżej 300-700 Hz. Również warto ująć pasmo irytujących dla słuchacza średnich częstotliwości (1000 – 4000 kHz). 32 Trzeba też pamiętać, aby pewne częstotliwości uwydatnić stosując na nich korekcję addytywną. Najczęściej sytuują się one w obszarze 7 kHz – 12 kHz. Panoramowanie hi-hatu jest dosyć indywidualną kwestią – nie warto ustalać stałych zasad stosowania balansu pomiędzy kanałami, ponieważ zazwyczaj dosyć istotne w tym przypadku znaczenie ma styl muzyczny oraz bogactwo sygnałów. Najczęściej stosuje się panoramowanie boczne, rzadko sytuuje się talerze pośrodku kanałów. Jednak i takie rozwiązanie niekiedy znajduje swoje zastosowanie. Kompresja hi-hat, również w zależności od stylu muzycznego, może być zarówno głęboka, jak i płytka.
Przykładowo w reggae, najczęściej stosuje się lekką, a właściwie prawie niesłyszalną kompresję, gdyż zbyt mocna może negatywnie wpływać na miks całego utworu.
O NAS

Napisz do nas już dziś – zadbaj o swoje brzmienie jutro…