Werbel, tak samo jak stopa, to jeden z najważniejszych elementów miksu. Zawsze jest umieszczany w strefie środkowej pomiędzy kanałem prawem i lewym, czasami jednak można zauważyć lekkie odchyłki, co wynika z wizji producenta oraz gatunku muzycznego. W przypadku korekcji parametrycznej należy pamiętać przede wszystkim o dwóch zakresach, które powinno się wzmocnić oraz o jednym, który na pewno będzie wymagał redukcji. Oczywiście konkretne wartości przedziałów zależą od wielu czynników: tj. budowy werbla, materiałów, z których został skonstruowany, muzyki, jak również stylu muzycznego. Często redukcji wymagał będzie zakres wprowadzający efekt tzw. „pudełkowy”, czy też określony jako „muddy” – z ang. zmącenie – 400-500 Hz. Natomiast uzupełnienia – przedziały w granicach 150 – 250 Hz (główna harmoniczna) oraz okolice 5500 Hz (uwydatnienie klarowności oraz „rozjaśnienie brzmienia”). Tak skorygowana ścieżka werbla oczywiście potrzebuje odpowiedniego doboru kompresji.

Naturalnie w sytuacji, kiedy rejestruje się żywe instrumenty, należy pamiętać o korzystaniu z bramki szumów.