W zależności od wizji oraz stylistyki utworu, można stworzyć miks o strukturze symetrycznej, asymetrycznej, jak również o równorzędnej budowie elementów oraz nierównorzędnej.
Struktura symetryczna miksu polega na ustaleniu normatywnych i proporcjonalnych „wielkości” względem elementów muzycznych utworu. Nie da się stwierdzić, jakie konkretnie są to wielkości, natomiast w kontekście całości łatwo ocenić, czy miks jest symetryczny, czy też nie. Przeciwieństwem takiej struktury miksu jest jego asymetria. Równorzędność nawiązuje głównie do słyszalnej głośności poszczególnych komponentów.
W miksie równorzędnych głośności ciężko dopatrzyć się elementu muzycznego grają- cego partię główną. Na ogół wszystkie składniki są zharmonizowane ze sobą, prawidłowo brzmią całościowo – nie indywidualnie. Przeciwieństwem miksu o równorzędnych proporcjach głośności jest miks nierównorzędny.
Wyżej wymienione struktury zostały zobrazowane przez Davida Gibsona w jego autorskiej książce „The Art of Mixing” i są zaprezentowane poniżej: